Olá a todos! // Hallo allemaal! Espero que estejam bem. // Ik hoop dat het goed met jullie gaat. Het gaat goed met ons. Een lieve vriendin heeft een appartement bij ons in de buurt gehuurd, hier in Santa Luzia. Voor de maand maart! Het is een zegen. Haar nabijheid herinnert me eraan dat we verschillend zijn. Maar samen staan we zeker sterker.
Het zijn de verschillen en hun complementariteit die de dingen pittiger maken. Deze ingrediënten zorgen ervoor dat onze meer dan 40 jaar durende vriendschap werkt. Maar meer nog dan dat dagen ze ons uit om te gedijen. Onze verschillen maken ons samen sterker.
Citroenen en rotsen
Toen ik een vorige blogIk werd nieuwsgierig of de Portugezen een gezegde hadden dat vergelijkbaar is met een veelgebruikt Engels gezegde. Namelijk "als het leven je citroenen geeft, maak limonade". Ik vroeg mijn Portugese leraar, Lúcio Neves (@portugees.coach, @portokol.community). Hij zei ja, het Portugees heeft precies hetzelfde gezegde. "Quando a vida te dá limões, faz limonada."
Maar Lúcio deelde ook een ander Portugees gezegde met een soortgelijke strekking. "Pedras no caminho? Aguardo tudo, um dia vou construir um castelo." In het Engels: "Rocks in the way? Ik verzamel ze allemaal, op een dag ga ik een kasteel bouwen." Dit gezegde, hoewel vergelijkbaar met het citroengezegde, leek me "beter". Zijn stamboom hielp. Het zou afkomstig zijn van Fernando Pessoa, de grote 20e-eeuwse Portugese dichter.
Pessoa is een favoriete dichter van me geworden. Niet mijn absolute favoriet - wat vreemd genoeg een wedstrijd blijft tussen Anne Sexton en Mary Oliver. Misschien is het wel de man Pessoa die mij het meest intrigeert. Dat wil zeggen, meer dan zijn poëzie. Een man die in gedachten leeft. Een eenling die wordt betoverd door eenzaamheid en gefascineerd is door de draperie van verdriet over het leven. Daar ligt voor mij een zekere verwantschap.
Maar ik dwaal af. Ik kom in een andere blog terug op Pessoa. Op dit moment hebben we het over citroenen en stenen.
Die rotsen, samen sterker
Na wat vluchtig zoeken ontdekte ik dat het gezegde niet kan worden toegeschreven aan Pessoa. De herkomst blijft onbekend. Maar ik vind het desalniettemin mooi.
Het "citroen" gezegde lijkt te impliceren
